Eerste stageweek

Dinsdag hebben we onze eerste stagedag gelopen. We waren allemaal een beetje zenuwachtig omdat we niet wisten wat er ging komen. Wanneer we er aankwamen werden we zeer vriendelijk onthaald. De hoofdvrouw heeft ons een korte rondleiding gegeven doorheen de afdeling, uiteraard niet altijd simpel om hun Engels te verstaan. Op onze eerste dag was het voornamelijk de bedoeling dat we de vroedvrouw hielpen bij de opname. Dit was in een kleine ruimte ( 5 op 5m) waar we met 3 studenten, een vroedvrouw en de patiënt instonden. Naar deze ruimte komen de vrouwen die denken dat ze in arbeid zijn. We moeten bij de vrouw de bloeddruk nemen, naar de foetale harttonen luisteren en een vaginaal onderzoek uitvoeren. Alles moet neergeschreven worden in een dossier. Niet altijd even simpel want de dossieren zijn hier in het Swahili geschreven. Wanneer de vrouwen in arbeid zijn en minder als 5 centimeter ontsluiting hebben moeten ze naar antenale. Wanneer de vrouwen meer als 5 cm ontsluiting hebben, mogen ze rechtstreeks naar de observation/labour room. Wanneer we klaar waren met de opnames mochten we naar de bevalling gaan kijken. Het viel ons al meteen op dat de vroedvrouwen hier heel rustig te werk gaan en pas op het allerlaatste moment in actie schieten. Na een dag vooral rondkijken en veel te observeren, zijn we naar huis gegaan. We moeten +/- 35 minuten wandelen, wat soms wel heel lastig is omdat het zo warm is. Na een vermoeiende dag zijn we uiteraard vroeg naar bed gegaan.

Woensdag arriveerde we om 8 uur in het ziekenhuis waar we ook meteen Jana en Dana tegenkwamen. Wanneer we arriveerde, waren er 2 vrouwen al een lange tijd in arbeid. Ze waren zeer uitgeput. Rond +/- 9u arriveren de gynaecologen en voerden ze onderzoeken uit. Op dat moment hebben we gemerkt dat de gynaecologen en vroedvrouwen helemaal anders omgaan met de vrouwen dan in België. Ze durven de vrouwen zeer hardhandig aanpakken waardoor we in het begin zeer versteld stonden. 1 van de vrouwen kreeg oxytocine om de arbeid wat sneller voorruit te laten gaan. We controleerden de harttonen van de baby en hoorde dat deze verlaagd waren. We hebben dit meteen tegen de vroedvrouw gezegd en zij heeft het oxytocine infuus verminderd. Wanneer de baby geboren werd was hij niet zo goed. Hij begon niet meteen te wenen en was zeer slap. De vroedvrouwen namen de baby meteen mee. Na +/- 15 minuten van beademen en de baby heel hard te stimuleren, gaf hij een kreun. Wanneer hij dit gedaan had, waren de vroedvrouwen gerust en brachten hem naar de couveuseafdeling. We vonden dit heel raar want de baby had nog niet goed doorgehuild en zag er nog niet goed uit. Ondertussen waren er al enkele andere vrouwen in arbeid binnengekomen. Het was een beetje afwachten tot een vrouw zou bevallen. Wanneer we plotseling een hoofdje zagen heeft Elise haar handschoenen aangedaan en ik heb haar geassisteerd. Het werd al snel duidelijk dat de vliezen nog intact waren waarbij de vroedvrouw zei dat Elise deze moest breken. Omdat de vrouw al volledige ontsluiting had, stond er zeer veel druk op de vliezen met een waterbad als gevolg. Na het breken van de vliezen werd de baby zeer snel geboren. Elise haar eerste tanzaniaanse bevalling was een feit. Nadat we alles hadden opgeruimd zat onze shift erop en zijn we naar huis gegaan.

Donderdag was een zeer productieve dag op stage. We verwachten dus vele bevalling die we konden doen. Omdat ik al de meeste bevallingen in België had, hadden we afgesproken dat ik als laatste een bevalling zou doen. De eerste bevalling volgde al snel. Een vrouw begon zeer hard mee te persen waardoor Dana haar klaarmaakte om de bevalling uit te voeren. Nathalie, Jana en ik waren de harttonen van de andere baby aan het controleren. Op dat moment braken een vrouw haar vliezen en begon zij hard mee te persen. Jana en ik deden meteen onze steriele handschoenen aan. Op dat moment stonden we over elkaar een bevalling uit te voeren. Best wel grappig om te zien. Wanneer Jana de damsteun uitvoerde en het hoofd wou laten geboren worden, kwam plotseling de poetsvrouw zich moeien. Volgens haar ging het allemaal niet snel genoeg. Jana heeft de bevalling zelf verder mogen uitvoeren. Kort nadien werd ook de baby over ons geboren. Nog geen 5 minuten later begon een andere vrouw zeer hard te persen waardoor Nathalie snel haar handschoenen aandeed en ook een bevalling kon uitvoeren. De dag liep op zijn einde. Iedereen had zijn eerste Tanzaniaanse bevalling gedaan, behalve ik. Ik was vastberaden om de volgende dag mijn eerste bevalling uit te voeren. Wanneer we thuis kwamen, hebben we ons snel gedoucht en terug vertrokken naar het projects abroad kantoor. Het was een social night waarbij we naar een tapas bar gingen met alle projects abroad vrijwilligers. We hadden om 6uur afgesproken en zijn tegen half 8 vertrokken met de dala dala (plaatselijk busje). Afrikaanse mentaliteit zullen we maar zeggen. De avond was zeer lekker en gezellig. We werden met een taxi naar huis gebracht.

Vrijdag 7/03, de dag waarop ik mijn eerste Tanzaniaanse bevalling zou uitvoeren. We kwamen op de dienst aan er was niemand in arbeid. De vroedvrouw vertelde ons dan maar dat we moesten kuisen. Omdat we met 5 waren, was alles vrij snel gekuist. Afwachten dus maar… Uiteindelijk kwamen er toch vrouwen in arbeid binnen. Na enkele uren begon er eentje te persen. De dokter stond er bij maar ik wou toch graag de bevalling uitvoeren. Ik heb dan maar steriele handschoenen aangedaan en de dokter heeft mij de toestemming gegeven om de bevalling uit te voeren. De eerste Tanzaniaanse bevalling was een feit! Diezelfde dag heeft Elise nog een 2e bevalling kunnen uitvoeren. De vrouw was aan het persen maar zat nog op de grond. We wilden haar recht helpen maar dicht mocht absoluut niet van de vroedvrouw. De vrouw moest zelfstandig rechtstaan.

Vandaag hebben we een beetje kunnen uitslapen. We hebben besloten om voor de eerste keer maar eens onze was te doen. Dit was al een hele boel. 2uur aan gewerkt. Toch gemakkelijk om thuis een mama te hebben die dit allemaal voor jou doet hoor  In de namiddag moeten we nog wat aan onze bachelorproef werken. Maandag zullen onze eerste nachtshiften van start gaan. 14u werken, hopelijk kunnen we veel bevalling doen zodat we bezig kunnen blijven.
Tot later,
Jente